Dag 3: Debre markos – Bahar Dar
29 December 2015 | Ethiopië, Debre Mark’os
We staan al weer vroeg op. Hebben niet veel geslapen. Na een ontbijt en wake up call voor de verslapers trekken we verder naar het Tanameer, naar Bahar Dar. We rijden op de Ethiopische hooglanden. Wederom zijn de uitzichten prachtig.
Het is vandaag feest: st. Gabriels Day. Er zijn vandaag extra kerkelijke activiteiten en iedereen heeft zijn mooiste gewaad aangetrokken. Allemaal wit. Ik blijf het zeggen maar wederom prachtig om te zien. We stoppen bij de plaatselijke pup en krijgen araki. Zelf gebrouwen, met een brandend nasmaakje. Daar koop ik mij eerste souvenir. Een plaatselijke lunchbox. Hierin stoppen de lokalen enjera's ( soort pannenkoek gemaakt van teff. Het heeft een wat zurige smaak) in met een ' prutje' van vlees. Met de enjera's pakken ze dan het prutje op en eten dit dan op. Even later zitten we zelf aan de enjera. Heerlijk. We zullen dit nog veel krijgen.
‘s Middags lopen we naar Tis Issat, de waterval van de Blauwe Nijl (bruin van kleur overigens). Eens in volledige glorie, nu vergaande glorie. Door de stuwdam GERD, gebouwd onder aanvoering van China is de waterval gehalveerd. De dam heeft grote gevolgen. De Nijl zal verminderen waardoor Egypte in de problemen zal gaan komen. Er zal meer droogte ontstaan. Iedereen bemoeit zich ermee, de gemoederen staan op scherp. Toch zal de dam vermoedelijk in 2017 klaar zijn.
De Chinezen zijn in Ethiopië volop aanwezig. Ze zijn volop bezig om infrastructuur aan te leggen. Dat maakt het reizen wel makkelijker. Ik vraag me af wat de Chinezen hier te zoeken hebben. Ethiopië schijnt ook vol met grondstoffen te zijn. Petra onze reisleidster had het over goud?.
De wandeling naar de waterval toe is prachtig. Begeleid door bedelende kinderen die allemaal studeren en allemaal een pen, t shirt of geld nodig hebben. De omgeving is groen en heuvelachtig. Sommige stukken moeten we aardig klimmen. Onderweg komen we lokalen tegen, allemaal in hun prachtige witte gewaden. Ze zijn op weg naar huis na hun gebeden. Op een gegeven moment sta ik recht tegenover een groep. De groep kijkt me aan en ik kijk terug, niet wetende wat ik moet doen. De situatie is zo grappig. We lachen heel hard met ons allen. Ik loop langs de groep en we vervolgen onze weg. Tis Issat wordt door de lokale bevolking water wat rookt genoemd. Rondom de waterval hangt dan ook allemaal nevel. Prachtig om te zien. Nu is het al indrukwekkend, wat zou het zonder de dam mega indrukwekkend zijn geweest. We lopen rond en genieten. Op de terugweg lopen we langs gewassen en moeten we de blauwe nijl overvaren. Daar staat Worku met de bus op ons te wachten.
's Avonds eten we en Monique en ik schrijven ons verslag en gaan dan lekker naar bed
Het is vandaag feest: st. Gabriels Day. Er zijn vandaag extra kerkelijke activiteiten en iedereen heeft zijn mooiste gewaad aangetrokken. Allemaal wit. Ik blijf het zeggen maar wederom prachtig om te zien. We stoppen bij de plaatselijke pup en krijgen araki. Zelf gebrouwen, met een brandend nasmaakje. Daar koop ik mij eerste souvenir. Een plaatselijke lunchbox. Hierin stoppen de lokalen enjera's ( soort pannenkoek gemaakt van teff. Het heeft een wat zurige smaak) in met een ' prutje' van vlees. Met de enjera's pakken ze dan het prutje op en eten dit dan op. Even later zitten we zelf aan de enjera. Heerlijk. We zullen dit nog veel krijgen.
‘s Middags lopen we naar Tis Issat, de waterval van de Blauwe Nijl (bruin van kleur overigens). Eens in volledige glorie, nu vergaande glorie. Door de stuwdam GERD, gebouwd onder aanvoering van China is de waterval gehalveerd. De dam heeft grote gevolgen. De Nijl zal verminderen waardoor Egypte in de problemen zal gaan komen. Er zal meer droogte ontstaan. Iedereen bemoeit zich ermee, de gemoederen staan op scherp. Toch zal de dam vermoedelijk in 2017 klaar zijn.
De Chinezen zijn in Ethiopië volop aanwezig. Ze zijn volop bezig om infrastructuur aan te leggen. Dat maakt het reizen wel makkelijker. Ik vraag me af wat de Chinezen hier te zoeken hebben. Ethiopië schijnt ook vol met grondstoffen te zijn. Petra onze reisleidster had het over goud?.
De wandeling naar de waterval toe is prachtig. Begeleid door bedelende kinderen die allemaal studeren en allemaal een pen, t shirt of geld nodig hebben. De omgeving is groen en heuvelachtig. Sommige stukken moeten we aardig klimmen. Onderweg komen we lokalen tegen, allemaal in hun prachtige witte gewaden. Ze zijn op weg naar huis na hun gebeden. Op een gegeven moment sta ik recht tegenover een groep. De groep kijkt me aan en ik kijk terug, niet wetende wat ik moet doen. De situatie is zo grappig. We lachen heel hard met ons allen. Ik loop langs de groep en we vervolgen onze weg. Tis Issat wordt door de lokale bevolking water wat rookt genoemd. Rondom de waterval hangt dan ook allemaal nevel. Prachtig om te zien. Nu is het al indrukwekkend, wat zou het zonder de dam mega indrukwekkend zijn geweest. We lopen rond en genieten. Op de terugweg lopen we langs gewassen en moeten we de blauwe nijl overvaren. Daar staat Worku met de bus op ons te wachten.
's Avonds eten we en Monique en ik schrijven ons verslag en gaan dan lekker naar bed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
